Esenboğa Havalimanı'nın yeni adını biliyor musunuz?... "Basını Fırçalama Merkezi"
Bu adı takan Sabah Gazetesi'nin Genel Yayın Yönetmeni Fatih Altaylı'ydı Zira, son zamanlarda hükümet üyelerinin medya üyelerine yönelik ağır ithamlarına bu mekan tanıklık ediyordu
Evet, Başbakan Yardımcısı Abdullah Gül ve Başbakan Tayyip Erdoğan ikilisinin suçlamalardaki dozu arttıkça medyadaki şaşkınlık da artıyordu
Türkiye Gazeteciler Cemiyeti, Basın Konseyi, Çağdaş Gazeteciler Cemiyeti, Parlamento Muhabirleri Derneği Hepsi, peşpeşe protestolar çekiyorlardı
Kimi "it dalaşı"na, kimisi ise eskilerin "kayıkçı kavgaları"na benzetiyordu medya-iktidar atışmalarını
Köşe yazarları bir yandan mesleği savunuyor, bir yandan çuvaldızı kendilerine batırıyorlardı, acımasızca
İğneyi en acımasız batıran Yılmaz Özdil'den Başbakan'a, Hülya Avşar'ın dayanıklılık vetahammül gücünü dileyen İclal Aydın'a
* * *
Haydarpaşa-Kadıköy arasında yolcu taşıyan kayıkçılar, müşteri yüzünden öyle bir kapışırlarmış ki, görenler şimdi birbirlerinin boğazına sarılacak ya da denize atıp boğacak derlermiş Sonunda kayıkçılar bağırdıklarıyla, seyredenler de umduklarıylakalırlarmış İşte kayıkçı kavgası buymuş "Ağzımı bir açıp konuşursam" "Söyle söyle, biz de bilelim" "Bak, bak fena olur" "Olursa olur"
Hasan Pulur, Milliyet'teki köşesinde, Başbakan ile medya arasındaki sürüp giden tartışmaları işte böylesi bir kayıkçı kavgasına benzetiyordu .
Önce Abdullah Gül "Medyayı yabancı diplomatlar ve gizli servisler yönlendiriyor"diyordu . Birkaç gün geçmiyordu ki bu kez Başbakan Erdoğan medyaya yükleniyordu Maliye Bakanı Kemal Unakıtan ve ailesine yönelik ticari faaliyet haberleri üzerine"Medya bu konuda da kendini fazla yormasın" diyordu
Başbakan'ın "Attıkları birçok iftiranın yalan olduğu ortaya çıkıyor. Ve, bunun bir şeyler karşılığında olduğunun biz farkındayız. Bakın bu konuda bu kadar ağır söylüyorum" sözleri medyada manşetlerde yankı buluyordu
Cumhuriyet: "Açıkla Başbakan" Radikal: "Sayın Başbakan ya ne biliyorsanız söyleyin ya da hiç konuşmayın" Tercüman: "Kim ne istedi hodri meydan"
Ancak, bir o kadar gazete de Başbakan'ın sözlerini savunan bir çizgide duruyordu .
Bugün: "Erdoğan 'ağır' konuştu" Türkiye: "Haberlerin hepsi iftira" Vakit: "Erdoğan: Medya kendi işine baksın" Zaman: "Erdoğan Kemal Unakıtan'ı savundu: Haberler bir şeylerin karşılığı"
Ardından, sıra yine Abdullah Gül'e geliyordu Hürriyet ve Vatan gazetelerinde yayınlanan "ABD Irak'tan çekilirse İran önce Irak'a, sonra Türkiye'ye rejimini ihraç eder" sözlerini "yalanlıyordu" Ve, bu gazeteleri bulvar gazeteciliği yapmakla suçluyordu. Ancak, gazeteler geri adım atmıyorlardı Hürriyet, "Rejim ihracı bombası" sürmanşetiyle haberi taraflarına soruyor, Vatan ise"Dinledim yazdım" diyen İngiliz gazeteciyi bulup konuşuyordu...
BAŞBAKAN BUNU İLK KEZ YAPMIYOR Kİ
Ama, asıl tartışma Başbakan'ın iddiaları etrafında dönüyordu Hürriyet yazarı Oktay Ekşi için Başbakan Erdoğan artık "umutsuz vaka"ydı Zira, ona göre, İstanbul Belediye Başkanı sıfatını aldığı 12 seneye rağmen, basının işini işlevini hiç anlayamamış başka bir politikacı bulmak çok zordu
Ekşi, "Yazanın değil, yapanın fail olduğunu bir öğrense sanırız kendisi de rahat edecek ama nedense o noktaya bir türlü gelemiyor" diyordu .
Cumhuriyet Gazetesi ise "Başbakan bunu ilk kez yapmıyor ki" başlığı altında geçen yıldan bu yana bir döküm yapıyordu
13 Mart 2005: Partisinin İstanbul İl Kadın Kolları Birinci Olağan Kongresi'nde konuşurken, son zamanlarda belli yerlerden "düğmeye basılmak" suretiyle bir şeylerin yapılmaya çalışıldığını söylüyordu;
"Şu ana kadar atılan adımlar, bugüne kadar alıştıkları o çıkar anlayışının bozulması olayıdır. Hortumlar kesildiği için çılgına döndüler. Zaman zaman bir şeyler yazılıyor, çiziliyor. Ama kendilerine gönderilen tekzipler yayımlanmıyor..."
15 Mart 2005: Medyanın "Dünya Kadınlar Günü" etkinliklerinde çıkan olaylarıabartarak AB'ye servis yaptığını ileri sürüyor, basının başta kapkaç olmak üzere güvenlik konularında da abartılı haberler yaptığını söylüyordu.
8 Eylül 2005: Medyada terör haberlerinin abartılı bir şekilde yer aldığını, terörün amacının propaganda olduğunu, bunun da yazılı ve görsel medya aracılığıyla yapıldığını açıklıyordu.
29 Ekim 2005: Malatya çocuk yuvasında yaşanan şiddet olaylarının ardından yine basını suçluyordu,
"Basın çok farklı şeylere yer veriyor, bir de hakaret üstüne hakaret yağdırıyor. Yine kadından, aileden sorumlu bir hanım bakana bunu yapıyor. İnanıyorum ki bir demoralize durumu var. Bunu yapan nedir? Medyadır. Medya burada yargısız infaz yapıyor."
26 Ocak 2006: Danışmanı Cüneyd Zapsu'nun eşi Beyza Zapsu'nun erkeklerle birliktebaşı açık namaz kılmasının partisine mal edilmek istendiğini söylerken, yine medyaya çatıyordu;
"Medya sebebiyle yıkılan yuvalar var. Böyle şeylere asla vesile olmamak gerekir."
29 Ocak 2006: İstanbul'da katıldığı bir toplantıda mal varlığını grup toplantısında açıklayacağını söylüyor, ardından yalanlıyordu;
"Hakikaten cımbızlama yapmadan aynen yayımlayacaksanız söyleyeyim. Nedir o? Ben dün orada 'Malvarlığımı açıklayacağım' demedim. Ama bakın, bugün gazetelerde mal varlığımı açıklayacağım ilan ediliyor. Salı gününe kadar ellerinde çelik çomak var."
Başbakan'ın "basına kelle vermemek" konusundaki tavrına ilişkin örnekleri Aktüel Dergisi'nde Tuba Atav da sıralıyordu
40 kişinin hayatını kaybettiği Pamukova kazasından sonra hedefteki isim haline gelen Ulaştırma Bakanı'nın arkasında duruşunu
Kültür ve Turizm Bakanı Atilla Koç'un Rus turistlere "sonradan görme" demesi üzerine çakan şimşekleri kendi üzerine çekmesini
Hamas liderinin Ankara ziyaretini organize eden danışmanı Ahmet Davutoğlu'nu korumasını hatırlatıyordu
HEM NALINA, HEM MIHINA
Köşe yazarları ise bir yandan mesleği savunuyor, bir yandan çuvaldızı kendilerine batıyorlardı, acımasızca
Fatih Altaylı, "Kim, Başbakan'dan ne istedi, açıklasın" derken "Aynen yazmayan haysiyetsizdir " diye ekliyordu Meslekte 50 yılı geride bırakan Hasan Pulur da "Ah Başbakan bir açıklasa, şu takke düşse, kel görünse Ömrümüzün sonunda gözü açık gitmesek, içimizde ukde kalmasa " diyordu yazısını tamamlarken
Umur Talu, Sabah Gazetesi'ndeki köşesinde, "Kükrerken aslanlar gibi, azıcık düşüneceğiz" diyor, hem nalına hem mıhına vuruyordu
Başbakan'ı eleştirirken, " Çünkü bir şey biliyormuş gibi yapıyor, hepimizi zan altında bırakıyor ve böyle işlerin olabileceğini hangi deneyimler sayesinde bildiğini merak ettiriyor"diyordu..
Ardından, çuvaldızı bu kez kendi mesleğine batırırken, "gözünün önünden mamul ve sipariş manşetler, aklının ucundan gizlenen haberler, dilinin ucundan yazamadığı yazılar, kulağının dibinden 'yukarıdan arzular'la işinden, yerinden, yazısından olan meslektaşlarının" sesini aklından geçiriyordu
"Bu iddiaları hak edebilecek bir şeyler olmadı mı hiç" diye muhasebe yapmak gerektiğini söylüyordu
BASTIR BAŞBAKAN
Çuvaldızı belki de en ağır biçimde meslektaşlarına batıran yine Sabah Gazetesi'ndendi
Yılmaz Özdil, "Dünyanın en yağcı medyası Başbakan'a yaranamıyor" başlıklı yazısında, 23 yıldır sürdürdüğü gazetecilik yaşamında ilk kez muhalefete muhalefet eden bir basın gördüğünü söylüyordu .
"Basında kalan tek tük ahlaklı ağabeylerimiz savunmaya çalışıyor. Yapmayın ağabeyler, kimin ne olduğunu hepimiz biliyoruz. Mesleğimizi savunmaya çalışırken, aslında bu mesleğe yakışmayan insanları savunmuş oluyoruz.
Çünkü biliyorum, Başbakan yarın davet versin, bunların alayı şerbet bardağıyla poz verir kameralara... Onun için... Bastır Başbakan. Bu yalakalardan kurtulmadan, bu iktidardan kurtuluş yok..."
GÜNDEMDEN KAZANÇLI ÇIKABİLMEK
Gelelim, AKP iktidarına yakınlığıyla bilinen Yeni Şafak Gazetesi'ne Fehmi Koru, Yılmaz Özdil'le aynı günkü köşe yazısında aynı noktaya dikkat çekiyordu
"Bakmayın siz bazı medya mensuplarının ve meslek kuruluşlarının Başbakan Tayyip Erdoğan'ın tepkisi karşısında sergiledikleri afra tafraya; güç karşısında derhal hazırola geçildiğini, emir ve talimatlar mucibince hareket edildiğini yakından biliyoruz."
Koru, konuyu 28 Şubat sürecine bağlıyordu Ardından yine Başbakan'a dönüyor ve bir öğütle bitiriyordu yazısını;
"Medyaya kızmak kolay; zor olan, kızılan medyanın dayattığı gündemden kazançlı veya az zararla çıkabilmektir."
AKP'yi destek veren gazeteler konuyu, 28 Mart süreciyle birleştiriyorlardı Bugün Başbakan Erdoğan'a "medyayı töhmet altında bırakıyor" iddiasıyla feryat edenlerin o günleri hatırlaması isteniyordu
Örneğin, yine Yeni Şafak yazarlarından Mehmet Ocaktan, siyaset-medya-sermaye üçgeninin hedefinin 2007 Cumhurbaşkanlığı seçimi olduğunu ve Başbakan'ın bu planıgördüğünü, bu yüzden de rotasını değiştirmemekte kararlı olduğunu ileri sürüyordu
Ocaktan, özellikle, "merkez medya" olarak tanımladığı medyanın başlattığı muhalefet kampanyalarının toplumda bir karşılığı olmadığını vurguluyordu
BAŞBAKAN, CLİNTON GİBİ
Bu vurgu da yalnız değildi Akşam Gazetesi'nin Genel Yayın Yönetmeni Serdar Turgut, medyadaki tepkinin toplumda karşılığı olmaması ihtimali üzerinde duruyordu
Erdoğan'ın "umursamaz tavrına" yönelik kızgınlığın, medyaya bu kadar fazla yansırken,seçmenler tarafından algılanmadığı görüşünü savunuyordu "Bu olan biten bana yabancı değil" diyordu Serdar Turgut
Clinton'ın başkanlığı döneminde Washington'da muhabirlik yapan Turgut, o dönemdeClinton aleyhine büyük kampanyalar açıldığını hatırlatıyordu;
" Hemen her gün Başkan'ın adının geçtiği büyük bir skandal iddiası ortaya atılıyordu. Clinton ise bunları umursamadan işine bakıyor, bu tür gelişmeler onu yıpratmıyordu. Çünkü Clinton gerçekten de seçmen ile diyaloga girmek için ana medya dışında yerel basını kullanıyordu. Ve halk kendisini Clinton'a yakın hissediyordu."
Hakkındaki onca olumsuz yayına karşın Unakıtan'ı korumadaki ısrarını da Başbakan'ın toplumda bir başka dinamiği yakalamış olabileceğinden söz ediyordu Yani, ana medya dışında yerel basın ve televizyon kanalları ..
Yerel yönetimlerin çoğu AKP'liydi ve muhtemeldir ki yerel medya Başbakan aleyhine fazlaca bir yayın yapmıyordu Tıpkı, Clinton'un zamanında da yerel basın ve televizyon kanallarının çok güçlenmesi gibi
Serdar Turgut, ana medyanın ise bu değişik dinamiği henüz tam anlayamadığını ve bunun gereğini yapamadığını söylüyordu
HÜLYA AVŞAR'DAN DAYANIKLILIK VE TAHAMMÜL GÜCÜ
Başbakanı "açtığı davalar, basına yönelttiği savunu içerikli suçlamalar, kurduğu cümleler, gazete okumayışı, çoğu zaman kızgınlığını kontrol edemeyişi" ile daha çok kariyerini koruma telaşındaki genç ve yorgun bir yıldıza benzeten İclal Aydın,"Keşke Hülya Avşar'daki dayanıklılık ve tahammül gücü Başbakan'da da olsaydı" diyordu
Siyasilere, Hülya Avşar'dan danışmanlık almalarını da öneriyordu Hangi konularda mı?...
Yorumlara karşı nasıl dayanıklı ve soğukkanlı olunur?
Karşı taraf nasıl oyuna sokulur? Nasıl mat edilir?
Basından nasıl yararlanılır ve nasıl yıllarca gündemde kalınır?
6 Şubat 2006'da 19. kuruluş yıldönümünü kutlamak amacıyla Basın Konseyi'ne yolladığı mesajda Başbakan Erdoğan,
"...Halkımızın gerçekleri öğrenme hakkı doğrultusunda kamuoyunu bilgilendiren basın organları, demokrasinin sağlıklı işlemesi ve yerleşerek köklenmesi açısından hayati önem taşırlar." demişti
Şimdi Başbakan "Tam bir Kasımpaşalı gibi" davranıp, söylediklerinin arkasında mı duracak?
Hani, TBMM Genel Kurulu'nda yaptığı bir konuşmada "iddiasını ispatlamayanlara üç nokta diyorum" demişti ya Üç noktaları kendisi ne yapacak?...
